ค่านิยม 12 ประการ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 26 / 162

สิ่งเหล่านี้เป็นเครื่องมือถ่ายทอดแนวคิดและภูมิปัญญาของคนรุ่นก่อนมาสู่คนรุ่นใหม่ให้ สืบทอดปฏิบัติและพัฒนาให้เจริญก้าวหน้าต่อไป ซึ่งเรียกว่า “การสืบทอดวัฒนธรรม” แม้ว่าในโลกนี้จะมีผู้สร้างวัฒนธรรมมากมายห

การสร้างวัฒนธรรมชาวพุทธให้เกิดขึ้นในท้องถิ่นมีความสำคัญต่อการพัฒนาและสร้างสันติภาพในสังคม โดยมีผู้นำจิตใจเป็นต้นแบบและการดำเนินการที่มุ่งเน้นความกรุณาและความบริสุทธิ์ การสร้างวัฒนธรรมนี้ยังต้องการองค์

ทั้งแก่ตนเอง ผู้อื่น และพระพุทธศาสนา วัด - ที่เหมาะแก่การปลูกฝังศีลธรรมนั้น ต้องประกอบด้วยองค์ประกอบ 5 ประการ จึงจะเป็นถสานที่เหมาะสมแก่การละชั่ว ทำความดี และกลั่นใจให้ผ่องใส ได้แก่ มีอาวาสเป็น ที่สบา

การสร้างวัฒนธรรมชาวพุทธจำเป็นต้องมีองค์ประกอบ 5 ประการ ได้แก่ การมีอาวาสที่สบาย, การมีอาหารดี, พระภิกษุผู้ทรงศีล, บุคคลที่ตั้งใจฝึกตน, และการปฏิบัติธรรมร่วมกัน ซึ่งเป็นเครื่องมือในการพัฒนาตนเองให้พ้นจ

วิธีการถ่ายทอดวัฒนธรรมชาวพุทธนั้นทำง่าย ๆ ประการเดียวนั่นคือ การเป็นผู้ปฏิบัติเอง และชักชวนให้ผู้อื่นปฏิบัติด้วย โดยมุ่งให้องค์ประกอบทั้ง 5 ประการ คือ พระภิกษุ เชื่อมเข้าหา กัน เริ่มจากหนึ่งเป็นสอง จา

การสร้างวัฒนธรรมชาวพุทธจะต้องเริ่มจากการทำใจให้สงบ และมุ่งเน้นการสั่งสอนผู้อื่นให้เข้าใจธรรมะพื้นฐาน 6 ประการ โดยการปฏิบัติจะทำให้เกิดวัฒนธรรมที่สงบและศีลธรรมที่ดีในสังคม การเสริมสร้างปัญญาและความกรุณ

5.4 วิธีเทียบเคียงการสร้างความดีของตนเองกับมาตรฐานของ พระพุทธองค์ การเทียบเคียงการสร้างความดีนั้นก็คือ การเปรียบเทียบพฤติกรรมที่เราทำ จนเคยชิน เป็นประจำ ทั้งทางกาย วาจา ใจ หรือที่ใช้คำว่า นิสัย โดยในท

การเทียบเคียงการสร้างความดีของตนเองกับมาตรฐานของพระพุทธองค์นั้นเป็นการเปรียบเทียบพฤติกรรมที่เราทำประจำ เพื่อลดนิสัยที่ไม่ดีในตัวเรา โดยการตัดใจแก้ไขพฤติกรรมเหล่านั้น รวมถึงการสร้างบารมีทั้ง 10 ประการ

แนวคิด 1. ประวัติศาสตร์ มีความหมาย 2 ประการ คือ เหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นในอดีต และ เหตุการณ์ในอดีตที่นักประวัติศาสตร์ได้ค้นคว้าหาหลักฐาน แล้วนำมาวิเคราะห์ ตีความหมาย และเรียบเรียงขึ้นโดยหยิบยกขึ้นม

บทแนะนำเกี่ยวกับประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนา โดยมีการอธิบายประวัติศาสตร์ว่ามีความหมายอย่างไร อีกทั้งเหตุผลที่ควรศึกษาและวิธีการศึกษาเพื่อให้สามารถนำไปใช้ในชีวิตประจำวันได้ อีกทั้งยังพูดถึงความสำคัญของการ

2. อันโตปักกะ ให้มีการหุงต้มอาหารในที่อยู่ของตน 3. สามปักกะ พระลงมือหุงปรุงอาหารด้วยตนเอง 4. อุคคหิตะ คือการหยิบเอาเองซึ่งของเคี้ยวของฉันที่ยังมิได้ประเคน 5. ตโตนีหูตะ ของที่นำมาจากที่นิมนต์ ซึ่งเป็นพ

บทความนี้พูดถึงการอนุญาตพิเศษในพุทธศาสนาเกี่ยวกับการหุงต้มอาหาร รวมถึง 8 ประการที่ได้รับอนุญาตในช่วงทุพภิกขภัย ตั้งแต่เมืองเวสาลีถึงเมืองราชคฤห์ โดยเน้นการติดต่อสื่อสารในหมู่พระสงฆ์และข้อปฏิบัติที่แตก

4.2 พระพุทธศาสนาในยุค พ.ศ.500–1000 ที่ 2 ในขณะที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้ายังทรงพระชนมชีพอยู่ หรือแม้แต่หลังจากเสด็จ ดับขันธปรินิพพานแล้วใหม่ๆ รูปแบบของนิกายมหายานยังไม่ได้เกิดขึ้นถึงแม้ในต้นพุทธศตวรรษ 2 พร

บทความนี้สำรวจการพัฒนาของพระพุทธศาสนาในช่วงพ.ศ.500–1000 เน้นการก่อตัวของนิกายมหายาน ซึ่งมีต้นกำเนิดจากการแตกแยกภายในของสงฆ์ การทิ้งความคิดเห็นที่แตกต่างในธรรมและพระวินัย รวมถึงผลกระทบจากศาสนาพราหมณ์ที

หลายพระองค์ทรงทำนุบำรุงพระพุทธศาสนาอย่างจริงจังเรื่อยมา จนในราวพุทธศตวรรษที่ 6 นิกายมหายานก็ได้ปรากฏให้เห็นเด่นชัด เป็นนิกายใหญ่ๆ 2 นิกาย คือ นิกายมาธยมิกะ และ โยคาจาร 4.2.2 แนวคิดและความเชื่อพื้นฐานข

หลายพระองค์ทรงทำนุบำรุงพระพุทธศาสนาอย่างจริงจัง จนในพุทธศตวรรษที่ 6 นิกายมหายานมีแนวคิดบรรจุไว้ 3 ประการ ได้แก่ สาวกยาน ที่มุ่งหวังเพียงบรรลุอรหัตภูมิ, ปัจเจกยาน ซึ่งสามารถรู้แจ้งด้วยตนเองแต่ไม่สามารถ

ที่เป็นกฎหมายได้ เช่น มหาวิทยาลัยของรัฐ เป็นต้น ลำดับชั้นของกฎหมายลายลักษณ์อักษร (1) กฎหมายรัฐธรรมนูญเป็นกฎหมายสูงสุดเป็นแม่บทของกฎหมายทั้งหลาย ดังนั้น กฎหมายทุกประเภทจะออกมาขัดหรือแย้งกับรัฐธรรมนูญมิ

บทความนี้เสนอรายละเอียดเกี่ยวกับลำดับชั้นของกฎหมายในประเทศไทย เริ่มจากรัฐธรรมนูญซึ่งเป็นกฎหมายสูงสุด ตามด้วยพระราชบัญญัติ พระราชกฤษฎีกา และกฎกระทรวง รวมถึงกฎหมายที่มิได้บัญญัติเป็นลายลักษณ์อักษร เช่น

(4) ผู้รับสารหรือผู้ฟัง (Receiver or Listener) คือ บุคคลหรือกลุ่มคนที่เป็นเป้าหมายของ การสื่อสาร ผู้รับหรือผู้ฟังจึงเป็นเป้าหมายที่ผู้ส่งสารหรือผู้พูดตั้งใจจะส่งสารเพื่อให้ผู้รับสารหรือ ผู้ฟังเข้าใจใน

บทความนี้กล่าวถึงผู้รับสารหรือผู้ฟัง ที่เป็นเป้าหมายของการสื่อสาร และอธิบายถึงหลักสำคัญของการติดต่อสื่อสารที่มีอยู่ 7 ประการ เช่น ความน่าเชื่อถือ ความเหมาะสมกลมกลืนกับสภาพแวดล้อม และความชัดเจน โดยการต

พระเดชพระคุณพระภาวนาวิริยคุณ รองเจ้าอาวาสวัดพระธรรมกาย ได้ให้ภาพรวมหลัก ธรรมสำคัญในพระไตรปิฎกไว้อย่างชัดเจน ดังภาพที่แสดงไว้ในหน้าที่ผ่านมา จะเห็นว่าหลัก ธรรมทั้งหมดในพระไตรปิฎก มีจุดมุ่งหมายเพื่อให้ผ

พระเดชพระคุณพระภาวนาวิริยคุณ รองเจ้าอาวาสวัดพระธรรมกาย ได้ให้ภาพรวมหลักธรรมในพระไตรปิฎก โดยทั้งหมดมีจุดมุ่งหมายเพื่อให้ผู้ปฏิบัติบรรลุนิพพาน เป้าหมายสูงสุดของมวลมนุษย์และสรรพสัตว์ หลักธรรมในพระไตรปิฎก

และที่สำคัญที่สุดคู่ปรับของโลภะคือทาน คู่ปรับของโทสะคือศีล และคู่ปรับของโมหะคือ ภาวนา หากได้ให้ทาน รักษาศีล และเจริญภาวนาอยู่สม่ำเสมอ ก็จะช่วยลดกิเลสทั้ง 3 ตระกูล คือ โลภะ โทสะและโมหะ อยู่ได้เรื่อย ๆ

การลดกิเลสทั้ง 3 ตระกูล (โลภะ โทสะ โมหะ) สามารถทำได้ด้วยการให้ทาน รักษาศีล และเจริญภาวนาอย่างสม่ำเสมอ ซึ่งจะช่วยลดอกุศลกรรมที่เกิดจากโลภะ โทสะ และโมหะ ควรหลีกเลี่ยงการกระทำที่เป็นอกุศลกรรม เช่น การฆ่า

มโนทุจริต หมายถึง การกระทำชั่วทางใจ มี 3 ประการ คือ (1) อภิชฌา คิดเพ่งเล็งอยากได้สิ่งของของผู้อื่น (2) พยาบาท คิดปองร้ายเบียดเบียนผู้อื่น (3) มิจฉาทิฏฐิ คิดผิด เห็นผิด 5.5.3 ความหมายและประเภทของวิบาก

มโนทุจริต หมายถึง การกระทำชั่วทางใจมี 3 ประการ ได้แก่ อภิชฌา, พยาบาท, และ มิจฉาทิฏฐิ วิบากหมายถึง ผลที่เกิดจากกรรมซึ่งมี 2 ระดับ คือ บุญและบาป เมื่อทำกุศลกรรมจะเกิดบุญในใจและเมื่อทำอกุศลกรรมจะเกิดบาป

การปกครองตนโดยธรรมของพระพุทธองค์นั้นเริ่มจากเมื่อครั้งที่ยังทรงเป็นพระโพธิสัตว์ พระองค์ปกครองตนด้วยการประพฤติดีทางกาย วาจาและใจ งดเว้นจากความชั่วทั้งปวง จน กระทั่งตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เมื่อท

การปกครองตนโดยธรรมของพระพุทธเจ้าเริ่มตั้งแต่ทรงเป็นพระโพธิสัตว์ โดยพระองค์ปกครองตนเองด้วยการประพฤติดี ทั้งกาย วาจา และใจ จนกระทั่งตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เมื่อทรงปกครองตนได้ พระองค์จึงได้ทรงปกค

4. อปริหานิยธรรม อปริหานิยธรรม หมายถึง ธรรมที่ทำให้ไม่เสื่อม 7 ประการ จะทำให้เกิดความเจริญ ฝ่ายเดียว เป็นหลักที่จะสร้างความสามัคคีให้เกิดขึ้นในหมู่คณะ ซึ่งมีอยู่ 2 ประเภท คือ สำหรับ คฤหัสถ์ และ สำหรับ

อปริหานิยธรรม หมายถึง ธรรมที่ทำให้ไม่เสื่อม 7 ประการ ซึ่งมีความสำคัญในชีวิตของคฤหัสถ์ เพื่อส่งเสริมความเจริญรุ่งเรืองและสามัคคี โดยพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสในที่ประชุมสัมมนาของคณะผู้ปกครองแคว้นวัชชี

ปุโรหิตกราบทูลอีกว่า หากพระองค์ทำอย่างนี้พลเมืองเหล่านั้นจักเป็นผู้ขวนขวายในการ งานของตนๆ จักไม่เบียดเบียนบ้านเมืองของพระองค์ กองพระราชทรัพย์อันเกิดจากภาษีอากร จำนวนมากจักเกิดแก่พระองค์ บ้านเมืองก็จะต

เนื้อหาเกี่ยวกับการบูชายัญและความร่วมมือจากกลุ่มชนระดับบนเพื่อเสริมสร้างเศรษฐกิจและความสงบในสังคม โดยมีพระเจ้ามหาวิชิตราชเป็นตัวอย่างของผู้ปกครองที่มีคุณสมบัติเหมาะสม 8 ประการ ซึ่งถือเป็นเกณฑ์ในการปกค

วัตถุประสงค์ของการบัญญัติสิกขาบท เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงติเตียนพระสุทินน์อย่างนี้แล้ว จึงตรัสถึงโทษของความเป็น คนเลี้ยงยาก บำรุงยาก มักมาก ไม่สันโดษ คลุกคลี และโทษของความเกียจคร้าน แล้วตรัสถึง คุณข

บทความนี้ชี้แจงถึงโทษของความเป็นคนเลี้ยงยากและเกียจคร้าน รวมถึงคุณประโยชน์ของการมีความเป็นคนเลี้ยงง่าย พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงบัญญัติสิกขาบทขึ้นมาเพื่อวัตถุประสงค์ 10 ประการ เช่น เพื่อความรับว่าดีแห่งส

ส่วนมูลเหตุแห่งอนุวาทาธิกรณ์อีก 2 ประการ คือ ร่างกาย และวาจา พระสัมมาสัม พุทธเจ้าตรัสว่า ภิกษุบางรูปเป็นผู้มีผิวพรรณน่ารังเกียจ ไม่น่าดู มีรูปร่างเล็ก มีอาพาธมาก เป็น คนบอด ง่อย กระจอก หรือ อัมพาต อัน

เนื้อหานี้อธิบายความหมายของอาปัตตาธิกรณ์และอาบัติในพระพุทธศาสนา รวมถึงประเภทของอาบัติ 7 ประการ รวมทั้งการวิเคราะห์ปัญหาที่เกิดจากร่างกายและวาจาของพระภิกษุ ซึ่งอาจส่งผลต่อการถูกโจทฯ ในกรณีต่างๆ ซึ่งมีท

จะต้อง “อาบัติทุกกฏ” ทุกๆ คำพูด แต่ถ้าไม่ได้คิดจะด่าเพียงแต่ต้องการ “ล้อเล่น” แล้วพูดคำ ดังกล่าว จะต้อง “อาบัติทุพภาษิต” ทุกๆ คำพูด อาบัติทั้ง 7 กองนี้จัดเป็น 2 ประเภท คือ ครุกาบัติ และลหุกาบัติ ครุกา

บทความนี้เสนอเรื่องอาบัติในพระไตรปิฎก แบ่งเป็น 2 ประเภทหลัก คือ ครุกาบัติ ซึ่งเป็นอาบัติหนักหน่วง ประกอบด้วย ปาราชิก และสังฆาทิเสส อาบัติโดยเฉพาะปาราชิกมีโทษร้ายแรงจนวิธีแก้ไขไม่ได้ ส่วนสังฆาทิเสสสามา

7.12 พระวินัยธรนักกฎหมายในพระธรรมวินัย พระวินัยธร หมายถึง พระผู้ชำนาญวินัย ถ้าเป็นทางโลกก็คือผู้ชำนาญด้านกฎหมาย หรือนักกฎหมายนั่นเอง ในบรรดาผู้ชำนาญวินัยในพระพุทธศาสนานั้นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ยกย่องพระ

พระวินัยธรเป็นผู้ชำนาญวินัยในพระพุทธศาสนา ซึ่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ยกย่องพระอุบาลีเป็นเลิศในด้านนี้ โดยมีคุณสมบัติสำคัญ 7 ประการ ได้แก่ รู้จักอาบัติ, อนาบัติ, ลหุกาบัติ, ครุกาบัติ, มีศีล, ได้ฌาน 4 แล